Hollandse Invasie en Hagelslag

Ha mensen!

Sinds de vorige keer dat ik wat schreef zijn mijn moeder en mijn zussen langsgekomen (zie titel). We hebben de belangrijkste dingen in de stad gedaan, zoals de astronomische klok gezien, naar de kruittoren geweest, het oude fort Vyšehrad, de burcht, het gouden straatje en de kathedraal bezocht. Ook hebben we een avondwandeling gemaakt om al het oude te zien met de wat gezelligere lichtjes, zoals de Karelsbrug, het plein erachter wat in de volksmond (lees: door mij) het Anton Pieckplein genoemd wordt, het operagebouw en het nationaal theater. Ook zijn we naar plekken gegaan waar ik nog niet was geweest, zoals het Strahov klooster met de twee indrukwekkende bibliotheekzalen, de Loreta kerk en Petřín hill van 130m hoog die we als echte toeristen hebben beklommen (met behulp van het bergtreintje). Maar het leuke van het krijgen van bezoek is dat het dat je een goed excuus hebt om weer de toeristische dingen te gaan doen, dat is iets wat er zo makkelijk bij in schiet als je bezig bent met de dagelijkse dingen. En het is natuurlijk fijn om weer familie te zien, weer een volle dag Nederlands te kunnen spreken, ze je nieuwe woonplaats kunnen laten zien en te zien hoe ze reageren op alle dingen hier in Praag waar ik ondertussen al gewend aan ben, zoals de hoge roltrappen, onbeleefde obers etc. Ah, en dat ze vegetarische kip en kruidnoten voor me hebben meegebracht: dingen van thuis die je hier onmogelijk kan vinden.

Het plan was dat ze me zouden komen opzoeken als ik halverwege mijn Erasmusperiode zou zijn, en blijkbaar ben ik dus al op de helft. Het gaat allemaal zo snel. Zo ben je je koffers aan het pakken om een half jaar naar het buitenland te gaan en zo heb je je vlucht terug al geboekt voor Kerstmis. Oh, en ik heb ook al een beginnetje gemaakt aan een midtermpaper voor eind november en ook aan een van de vele eindpapers die ik in januari moet gaan inleveren. Kortom, het eind is al in zicht. Vandaar dat ik van plan ben wat meer dingen te gaan zien en doen dan ik tot nu toe gedaan heb (op een gegeven moment voel je je toch wel een beetje toeristje-af, en dat terwijl er nog zo ontzettend veel te zien is). Dus met dat idee in m’n achterhoofd ben ik naar het St. Agnes klooster geweest en heb ik officieel de top 10 bezienswaardigheden volgens de lonely planet allemaal bezocht. En afgelopen vrijdag zijn we met een groep van twintig naar de première van een balletvoorstelling van Romeo & Juliet gegaan, wat plaatsvond in het operagebouw (want wat cultureel verantwoorde dingen op het programma hoort eigenlijk ook wel).

Gisteravond ben ik met wat vrienden naar de bioscoop geweest om het gebouw te zien (en de film “About Time”). De buitenkant was nogal artdeco en, ehm, lichtelijk apart. Er is namelijk een reusachtig standbeeld van een op z’n kop hangend paard die met dikke touwen gebonden om zijn benen van het plafond hangt, mét een ridder inclusief lans daarbovenop). Maar de binnenkant was beter, het leek meer op een oud en statig theater, iets wat je afgaand op de buitenkant niet zou verwachten. Maar in ieder geval, ik kan dus naast de top 10 bezienswaardigheden, ook het zien van een film in een Tsjechische bioscoop van mijn lijstje schrappen. Maar het hoogtepunt van gisteren was toen we terugkwamen van de bioscoop. Er lag namelijk een pakket op me te wachten bij de receptie, een pakket met een lieve brief en gevuld met allerlei soorten haaaaaaaaaaaagelslag. Je kan je gewoon niet voorstellen hoe snel kaas/chocopasta/jam saai wordt, maar gelukkig hoef ik me daar voor minstens drie maanden niet druk om te maken dankzij het overlevingspakket van m’n oma, tante en oom :’) Nu kan ik ook m'n ganggenoten hagelslag (iets waarvan ik al weken roep dat ik het zo erg mis) laten proeven.

Nou, dat was het eigenlijk wel weer voor deze keer. Dit weekend gaan we met twee huurauto’s naar Český Krumlov and České Budějovice in Zuid-Bohemen, verder staat er vooral lees- en schrijfwerk voor mij in de planning. Eigenlijk gebeurt er hier eigenlijk niet zo gek veel. Eind november en nog steeds geen sneeuw: beetje teleurstellend. Maar behalve het gebrek aan sneeuw is het hier nog steeds allemaal geweldig. Hopelijk gaat het daar in Nederland ook goed met iedereen.

A je to, sousedka!
(Vertaling; “en dat was het dan, buurman!”)


PS. Voor de geïnteresseerden aan wie ik mijn adres nog niet had doorgegeven plaats ik mijn adres ook maar hier.
René aan de Wiel
Kolej Hostivar, Pokoj 382
Weilova 2a
102 23 Prague 10
Czech Republic